nefret et, unut (keşke)
Cumartesi, Ocak 21, 2012
Bu beyin neler yapıyor bana? Düşünmek istemediğim şeyleri düşünmek zorunda bırakılmak. En kötüsü aslında unutmak istediklerimi asla unutamamak. Onu, onunla ilgili her şeyi, her hatırayı, her detayı, her yaşananı silmek yok etmek yok saymak hiç olmamış saymak istiyorum. Bir kimlikten nefret bu. Yaşanmışlıklarından, sarfiyatlarından ve benliğinden nefret. Nefret ediyorum. Ama yetmiyor bu unutmama. Unutamıyorum.
Tag(s):
yazı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder