Sözlerle delik deşik etmeden duygulari rahat edemiyorum. İlla kelimeler kelimeler... Tarzim bu.
Hissedilenleri önce dile, kelimelere dökücem. Sonra kelimelerden anlamlar çikarip daha da kötüsü ifadesiz duygulari anlamlandirip kurup kurup yine dünyami kendime dar edicem. Saçma bir eziyet bu kendime yaptiğim. Nedendir bilmem bu kelimelere olan takintim, duymak ve sözlemekten aldigim bu mutluluk nedendir bilmem ama şeffafliktan gelir bu istegim. İsterim ki her şey dile getirilsin ki karişiklik olmasin. Bu kaos içinde karmaşa olmasin. Duygulari dile getirelim ki kalmasin ozelligi. Ya da ben daha fazla sacmalamiyim ki boylece bu yazinin az buçuk anlasilirliği kalsin.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder