Giden Gider

İnsanın en çaresizleştiği an sevdiği insan elinden kayıp giderken ona derdini anlatamadığı ve yanında kalmasını sağlayamadığı andır. Eller titrer; gözlerin gözyaşlarıyla savaşır; boğaza fil oturur; ciğerler fonksiyonlarını unutur ki nefes almayalım diye; kalp çalışmayı bırakır; mide iflas eder; giden gider arkasında enkaz bırakarak. Enkazdır çünkü bu yaşayan bir bünye değildir artık. Vaktini doldurmuş canlı canlı mezara gömülebilecek bir bedendir artık o. Giden gider, kalan ise enkazla uğraşır. Acılar, ağrılarla savaşır. Giden gidiyor arkadaş, elini uzatsan da yakalayamıyorsun. Ne söylesen nafile, ne istesen boş.