Nefret Söylenmeli ki Rahatlansın

Nefret söylenmeli demiştim. Söylemek için fırsat geliyormuş. Döktüm içimdeki ona olan tüm kırgınlıklarımı, kızgınlıklarımı masaya ve hafifledim. Öyle bir hafifledim ki o bile şaşırdı. Bakakaldı. Mahvedip gittiği hayatta yarattığı etkileri bilemeden geldiği o masadan ağırlıklar yüklenerek kalktı. Ben rahatladım, ona neler oldu bilemem.
Sonuç; evet burası düşünülmesi gereken kısım. Söyledim de ne oldu? Bana yaptığını ben laflarım ile ona yapmış oldum.
Neyse bu da böyle bir anımdı işte.
Ne anılar unutuluyor, ne hayatlar hayatımıza değip geçiyor. Bu da unutulur ama isterdim ki unutulmasın.