Beyinlerimizin eseriyiz

Bugün kendimi oldukça şanslı sayıyorum; seni çok az düşündüm.

Beyin ah senin eserinim. Düşünmek zorunda bırakıyorsun beni. İstemediğim şeylere zorluyorsun. Özlemek de bunlardan sadece biri. Neden peki? Unut gitsin demek o kadar kolayken nedendir bu anılara tutunarak unutamamak? Halbu ki anılar aldatıcıdır. Neden peki bu anıları tekrar tekrar yaşamak? İzler, kokular, anılar, yaralar... Ah sen ne unutulmazsın. Ey aşk, sen çok boktansın, yıktın geçtin.