Mutlu Olmak

Mutlu olmak için elimizde milyon tane neden olduğuna inandırılmaya çalışılıyoruz hep. "Yaşamı sev" "Hayatını yaşa" "Nefes aldığın için mutlu ol" gibi çeşit çeşit sloganlı dayatmalarla bu boktan hayatı sevmeye zorlanıyoruz. Halbuki mutsuz olmak için de milyon tane neden var. Hiç bir zorunluluk yok bu gereksiz anları sevmeye. Hayatın sevmek istediğin anını sevip mutlu olmalısın. Ne anlıyorum ki ben her gün milyon tane sperm gibi arabanın İstanbul'un rahmine ulaşıp park etmeye çalıştığı şehir hayatının bana verdiği mutluluktan? Bu mutluluk mu sizce? Boktan olmadığına inanmaya çalıştığımız rezil hayatlar yaşıyoruz. İnsan mıyız diye sorgulayarak kendimizi, hayat yaşamaya çalışıyoruz. Hayat mı ki bu?